W Laboratorium Inżynierii Materiałowej znajduje się szereg urządzeń, którye umożliwiają studentom zbadanie właściwości użytkowych danego materiału takich jak: odporność na ścieranie, twardość materiału, skład chemiczny materiału (niezbędny w przypadku kiedy nie wiemy z jakim materiałem mamy styczność), strukturę powierzchni materiału. Defektoskopia pozwala na zbadanie przedmiotu, w którym podejrzewamy uszkodzenie niewidoczne organoleptycznie.
Informacje na temat właściwości materiału niezbędne są przy konstruowaniu części do maszyn, obróbki cieplnej, cieplno-chemicznej, obrabianiu materiału.
Wyposażenie:
Spektrometr służy do identyfikacji składu chemicznego stali i aluminium. Wykrywa 21 pierwiastków zawartych w materiale, które są automatycznie wyświetlane na ekranie monitora i porównane z bazą danych składów chemicznych metali zapisanych w urządzeniu. Znajduje zastosowanie w kontroli materiałów do produkcji, kontroli gotowych wyrobów, analizie półproduktów, oraz recyklingu. Urządzenie posiada zasilanie akumulatorowe i sieciowe.
Tester T-01M przeznaczony jest do oceny właściwości tribologicznych materiałów. Za pomocą T01M może być określona odporność na zużycie i współczynnik tarcia materiału przy współpracy ślizgowej w zależności od prędkości poślizgu, nacisków powierzchniowych, obecności i rodzaju środka smarowego, zanieczyszczeń i innych czynników. Tester T-01M pozwala na prowadzenie badań zgodnie z metodami określonymi w normach ASTM G99, oraz DIN 50324.
Laboratoryjny mikroskop metalograficzny w układzie odwróconym. Zaprojektowany do pracy w świetle odbitym. Zapewnia obserwację w świetle białym w jasnym polu i w prostej polaryzacji. Posiada profesjonalne oprogramowanie do analizy oraz edycji obrazu. Kamera zapewnia wysokiej jakości zapis obrazu.
Mikroskop metalograficzny XJP-6 może być stosowany w fabrykach, szkołach i instytutach naukowych do identyfikacji i analizy mikrostruktur metali wszystkich rodzajów stopów. Jest idealnym narzędziem do badań materiałów metalowych, sprawdzania odlewów analizy metalograficznej metalizowanych materiałów. Badania mechanizmów przemian fazowych.
Mikrotwardościomerz przeprowadza pomiar twardości metodą Vickersa i Knoopa. Posiada wielofunkcyjne oprogramowanie, cyfrową kamerę 5MP, automatyczny pomiar oraz autofocus. Przeprowadza pomiary wielopunktowego rozkładu twardości.
Prasa MP1-22 jest zaprojektowana do wykonywania typowych próbek metalograficznych. Temperatura jest ustawiana za pomocą cyfrowego kontrolera. Inne właściwości pozostają stałe.
Suszarka laboratoryjna SLW 115 STD pozwala na utrzymanie temperatury wyższej zadanej niż temperatura otoczenia. Zastosowanie ma w procesie suszenia elementów malowanych oraz lakierowanych, sterylizowanie elementów między strefami czystą i brudną, suszenia elementów na linii produkcyjnej. (suszarka laboratoryjna)
Twardościomierze, które przeprowadzają pomiar w trzech różnych metodach. Próba twardości metodą Brinella polega na wgniataniu pod obciążeniem F (kG) stalowej kulki hartowanej o średnicy 9 mm w badany przedmiot. Skalę twardości Brinalla oznacza się HB i leży ona w zakresie od 3÷600.
Próba twardości metodą Rockwella polega na dwustopniowym wciskaniu stożka diamentowego w powierzchnię materiału. Skalę twardości Rockwella oznacza się wg poniższego opisu:
- HRC/HRA – stosuje się dla stali hartowanych,
- HRB/HRF – stosuje się dla stali niehartowanych i metali nieżelaznych,
- HRN/HRT – stosuje się, gry badana próbka ma niewielkie rozmiary lub jest bardzo cienka.
Zakres skali Rockwella wynosi od 20÷100.
Metoda Vickersa polega na wgnieceniu w powierzchnię badanego przedmiotu materiału czworobocznego foremnego ostrosłupa diamentowego o kącie wierzchołkowym 136°. Skalę twardości metodą Vickersa oznacza się HV i leży ona w zakresie od 80÷700.
W zależności od rodzaju badanego materiału stosowane są różne metody pomiaru i skale pomiarowe.
